Recykling opakowań szklanych w Polsce
Wśród odpadów komunalnych (w masie tych odpadów dominują opakowania) szkło stanowi około 10 %. Największy udział w masie odpadów stanowią butelki i słoje. Szacuje się, że w Polsce na jednego mieszkańca przypada około 18 kg odpadów szklanych w okresie jednego roku.
Wprowadzenie stłuczki szklanej do zestawu szklarskiego powoduje znaczne obniżenie kosztów produkcji. Dodatek 1% stłuczki szklanej do wsadu powoduje zmniejszenie zużycia energii o około 8kJ/kg szkła. Zwiększenie udziału stłuczki szklanej do około 80% wsadu pozwala na zaoszczędzenie nawet do 20% energii. Natomiast każda tona użytej stłuczki to oszczędność 0,4 m3 piasku szklanego oraz 0,12 m3 sody.
Poza tym sprzyja zwiększeniu wydajności wanien szklarskich, wydłuża okres ich eksploatacji, ułatwia wymieszanie i ujednolicenie wsadu, zapobiega nadmiernemu pyleniu. Zmniejszenie ilości stosowanego środka klarującego (siarczan(VI) sodu) prowadzi także do ograniczenia emisji dwutlenku siarki do atmosfery. Stłuczka szklana zawiera mniej chlorków i fluorków niż materiał pierwotny, co powoduje obniżenie emisji fluoru i chloru. Jednocześnie emisja pyłów zostaje ograniczona w wyniku mniejszego udziału w zestawie szklarskim drobnych pylistych frakcji pochodzących z surowców pierwotnych.
Wynika z tego, że stosowanie stłuczki szklanej w procesie produkcji jest bardzo korzystne. Problem stanowi odzyskiwanie zużytych opakowań szklanych od konsumentów indywidualnych. W Polsce brakuje specjalistycznych centrów selekcji, gdzie odpady szklane powinny być czyszczone, pozbawione etykiet, napisów, zakrętek i kapsli metalowych.
W Niemczech do hut wraca około 80% zużytych opakowań szklanych, a w Szwajcarii ilość ta dochodzi do 100%. Z tego względu istnieje potrzeba szeroko pojętej edukacji ekologicznej i podnoszenia świadomości ekologicznej wśród społeczeństwa. Jest jeszcze dużo do zrobienia w zakresie segregacji odpadów. Nie na każdym osiedlu są pojemniki do selektywnej zbiórki odpadów, a nawet jeśli są, to wrzuca się tam zarówno butelki jak i świetlówki itp. Szkło bezbarwne należy wrzucać do pojemnika białego, szkło kolorowe do zielonego. Nie należy tam wrzucać żarówek, świetlówek, kineskopów, opakowań farmaceutycznych, naczyń żaroodpornych, luster, szkła zbrojonego.
Źródło: www.ekoinfo.pl
Źródło: ''
Poza tym sprzyja zwiększeniu wydajności wanien szklarskich, wydłuża okres ich eksploatacji, ułatwia wymieszanie i ujednolicenie wsadu, zapobiega nadmiernemu pyleniu. Zmniejszenie ilości stosowanego środka klarującego (siarczan(VI) sodu) prowadzi także do ograniczenia emisji dwutlenku siarki do atmosfery. Stłuczka szklana zawiera mniej chlorków i fluorków niż materiał pierwotny, co powoduje obniżenie emisji fluoru i chloru. Jednocześnie emisja pyłów zostaje ograniczona w wyniku mniejszego udziału w zestawie szklarskim drobnych pylistych frakcji pochodzących z surowców pierwotnych.
Wynika z tego, że stosowanie stłuczki szklanej w procesie produkcji jest bardzo korzystne. Problem stanowi odzyskiwanie zużytych opakowań szklanych od konsumentów indywidualnych. W Polsce brakuje specjalistycznych centrów selekcji, gdzie odpady szklane powinny być czyszczone, pozbawione etykiet, napisów, zakrętek i kapsli metalowych.
W Niemczech do hut wraca około 80% zużytych opakowań szklanych, a w Szwajcarii ilość ta dochodzi do 100%. Z tego względu istnieje potrzeba szeroko pojętej edukacji ekologicznej i podnoszenia świadomości ekologicznej wśród społeczeństwa. Jest jeszcze dużo do zrobienia w zakresie segregacji odpadów. Nie na każdym osiedlu są pojemniki do selektywnej zbiórki odpadów, a nawet jeśli są, to wrzuca się tam zarówno butelki jak i świetlówki itp. Szkło bezbarwne należy wrzucać do pojemnika białego, szkło kolorowe do zielonego. Nie należy tam wrzucać żarówek, świetlówek, kineskopów, opakowań farmaceutycznych, naczyń żaroodpornych, luster, szkła zbrojonego.
Źródło: www.ekoinfo.pl
Źródło: ''