Oksy-biodegradacja

Oksy-biodegradacja to rozkład będący wynikiem procesu utlenienia i rozpadu na poziomie cząsteczkowym zachodzącym pod wpływem jednego z wielu czynników fizycznych, takich jak działanie promieniowania słonecznego (UV), temperatura, ciśnienie, uszkodzenia mechaniczne. Polimer pod wpływem tych czynników ulega rozpadowi do niewielkich fragmentów tworząc cząsteczki z ugrupowaniami karboksylowymi, hydrokarboksylowymi i alkoholowymi, a powstałe w ten sposób utlenione cząsteczki na drodze bioasymilacji, przez bakterie czy grzyby, są biodegradowalne. Wynikiem rozkładu jest powstanie niewielkiej ilości tlenku węgla, wody i substancji mineralnej.

Film obrazujący degradację jednego z wielu dostępnych produktów z d2w.



Oksy-biodegradowalne tworzywa sztuczne ulegają rozpadowi w tych samych warunkach co biodegradowalne. Produkty oksy-biodegradowalne przeważnie
(choć można to regulować na etapie produkcji) posiadają czas rozkładu w przedziale 18 a 24 miesiące. To właśnie możliwość programowania długości życia produktu oksy-biodegradowalnego jest jego najistotniejszą cechą. Raz rozpoczęty proces degradacji będzie postępował aż do całkowitego rozpadu wyrobu i to niezależnie
od tego czy będzie przebiegać głęboko na wysypisku czy pod wodą lub na otwartym powietrzu.

Jest to o tyle istotne, że w przeciwieństwie do oksy-biodegradowalnych tworzyw reagujących na szereg czynników inicjujących degradację, tworzywa kompostowalne wymagają bioaktywnego środowiska aby ulec degradacji. Biodegradacja tych opakowań wymaga konieczności przetworzenia ich w środowisku bazującym na naturalnych czynnikach, które muszą zostać jednak sztucznie zintensyfikowane.

Ecoplastic Polska

Źródło: ''