W 2005 roku w Polsce zużyto ponad milion ton makulatury
W 2005 roku w Polsce zużyto ponad milion ton makulatury. Pozwoliło to na wyprodukowanie około 870 tys. ton mas włóknistych wtórnych (odbarwianych i nieodbarwianych), z których produkuje się jeszcze dobrej jakości papier. W całości zebrano, według danych Stowarzyszenia Papierników Polskich (SPP), ponad 1,26 mln ton makulatury.
Część makulatury eksportujemy do Niemiec i Austrii. Łącznie rocznie od kilku lat sprzedajemy za granicą około 230 tys. ton. Niewielkie ilości makulatury także importujemy z Francji i Czech. Jest to rocznie od 9 tys. do 10 tys ton. Handel zagraniczny makulaturą odbywa sie najczęściej za pośrednictwem producentów papieru. Zdecydowana większość z nich ma zagraniczne powiązania kapitałowe lub są w całości w posiadaniu inwestorów zagranicznych. W Polsce udział makulatury w produkcji rożnego rodzaju papieru wynosi blisko 32 proc., udział zaś mas pierwotnych (tworzonych bezpośrednio z drewna) w produkcji papieru i tektury wynosi około 55 proc., reszta to surowce niewłókniste. Pocieszającym faktem jest to, że w ubiegłym roku odnotowano w Polsce wzrost zużycia papieru i tektury z odzysku (makulatury) o 6,3 proc. Nastąpił też o 12,4 proc. wzrost odzysku makulatury z rynku odpadów i wzrost jej eksportu aż o 54 proc. Ze względu na wzrost pozysku makulatury w Polsce, w 2004 i w 2005 roku nie występowały problemy z zaopatrzeniem papierni w surowiec wtórny i praktycznie nie zostały wykorzystane zezwolenia na uzupełniający import makulatury. Najwięcej w produkcji papieru i tektury wykorzystano makulatury z tektury falistej i mocnej (56,3 proc.), z gazet i czasopism (25,7 proc.) oraz mieszanej (9,8 proc.). Odmiany wyższej jakości stanowiły tylko 8,1 proc. Najwięcej odzyskano i zużyto w przemyśle papierniczym makulatury opakowaniowej.
Stowarzyszenie Papierników Polskich przewiduje się, że do 2010 roku zużycie makulatury w Polsce powinno wzrosnąć aż o około 50 proc. w stosunku do 2005 roku. Jest to możliwe głównie z powodu istniejącego ustawowego obowiązku odzysku i recyklingu opakowań, w tym papierowych.
Używanie makulatury w produkcji papieru to wymierne korzyści dla producentów. Recykling jednej tony makulatury to: oszczędność 26 ton wody, 1,5 tony paliwa i okolo 4,2 MWh energii elektrycznej. Przy ograniczonej podaży drewna, jako głównego surowca, organizowanie systemu zbiórki i recyklingu makulatury opłaca się nie tylko z ekologicznego, ale także z ekonomicznego punktu widzenia.
Mimo optymistycznych przewidywań rozwój systemu selektywnej zbiórki makulatury jest zbyt wolny. A to wynika z conajmniej z trzech głównych powodów:
• bardzo wolnego rozwoju selektywnej zbiórki odpadów komunalnych w gminach,
• zbyt niskich środków finansowych przeznaczanych na rozwój selektywnej zbiórki odpadów,
• zbyt niskich opłat za składowanie zmieszanych odpadów komunalnych, przez co składowanie jest najtańszą formą utylizacji.
Zbyt niskie opłaty za składowanie odpadów komunalnych w Polsce zniechęcają do inwestowania w infrastrukturę służącą do zagospodarowania odpadów oraz stoją w sprzeczności z celami Dyrektywy 99/31 obligującej do zmniejszenia strumienia odpadów biodegradowalnych kierowanych na składowiska. Zwiększenie przerobu papieru i tektury z odzysku (makulatury) jest warunkiem wykonania przez Polskę wskaźników odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych.
Oczywiście makulatura to świetny surowiec do produkcji, ale nie da się jej wykorzystać do produkcji papieru bez końca. W cyklu produkcyjnym maksymalnie da się ją wykorzystać trzy razy. Potem traci włóknistość i nie nadaje się do produkcji. Włókno w procesie recyklingu ulega niestety degradacji. Dlatego najlepsza jest makulatura pozyskana z odpadów po pierwszym lub drugim cyklu produkcyjnym. Także do produkcji niektórych rodzajów papieru nie da się zastosować makulatury, np. do produkcji papieru używanego w medycynie. Mimo że zakłady papiernicze stosują nowoczesne technologie potrafiące wyeliminować wszelkie zanieczyszczenia technik drukarskich z surowca wtórnego.
Wszyscy przedsiębiorcy wprowadzający na rynek swoje towary (także i usługi) przy wykorzystaniu opakowań, także papierowych, mają obowiązek ustawowy odzysku i recyklingu procentowej ilości makulatury w stosunku do ilości wypuszczonych na rynek opakowań. Obowiązek ten wynika z ustawy z 11 maja 2001 r. o obowiązku przedsiębiorstw w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i depozytowej (Dz.U. nr. 63, poz. 639 z późn. zm.). Głównymi założeniami tej ustawy jest przystosowanie do warunków polskich proekologicznego prawa unijnego oraz wprowadzenie w życie zasady zanieczyszczający płaci.
Źródło: Gazeta Prawna
Źródło: ''
Stowarzyszenie Papierników Polskich przewiduje się, że do 2010 roku zużycie makulatury w Polsce powinno wzrosnąć aż o około 50 proc. w stosunku do 2005 roku. Jest to możliwe głównie z powodu istniejącego ustawowego obowiązku odzysku i recyklingu opakowań, w tym papierowych.
Używanie makulatury w produkcji papieru to wymierne korzyści dla producentów. Recykling jednej tony makulatury to: oszczędność 26 ton wody, 1,5 tony paliwa i okolo 4,2 MWh energii elektrycznej. Przy ograniczonej podaży drewna, jako głównego surowca, organizowanie systemu zbiórki i recyklingu makulatury opłaca się nie tylko z ekologicznego, ale także z ekonomicznego punktu widzenia.
Mimo optymistycznych przewidywań rozwój systemu selektywnej zbiórki makulatury jest zbyt wolny. A to wynika z conajmniej z trzech głównych powodów:
• bardzo wolnego rozwoju selektywnej zbiórki odpadów komunalnych w gminach,
• zbyt niskich środków finansowych przeznaczanych na rozwój selektywnej zbiórki odpadów,
• zbyt niskich opłat za składowanie zmieszanych odpadów komunalnych, przez co składowanie jest najtańszą formą utylizacji.
Zbyt niskie opłaty za składowanie odpadów komunalnych w Polsce zniechęcają do inwestowania w infrastrukturę służącą do zagospodarowania odpadów oraz stoją w sprzeczności z celami Dyrektywy 99/31 obligującej do zmniejszenia strumienia odpadów biodegradowalnych kierowanych na składowiska. Zwiększenie przerobu papieru i tektury z odzysku (makulatury) jest warunkiem wykonania przez Polskę wskaźników odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych.
Oczywiście makulatura to świetny surowiec do produkcji, ale nie da się jej wykorzystać do produkcji papieru bez końca. W cyklu produkcyjnym maksymalnie da się ją wykorzystać trzy razy. Potem traci włóknistość i nie nadaje się do produkcji. Włókno w procesie recyklingu ulega niestety degradacji. Dlatego najlepsza jest makulatura pozyskana z odpadów po pierwszym lub drugim cyklu produkcyjnym. Także do produkcji niektórych rodzajów papieru nie da się zastosować makulatury, np. do produkcji papieru używanego w medycynie. Mimo że zakłady papiernicze stosują nowoczesne technologie potrafiące wyeliminować wszelkie zanieczyszczenia technik drukarskich z surowca wtórnego.
Wszyscy przedsiębiorcy wprowadzający na rynek swoje towary (także i usługi) przy wykorzystaniu opakowań, także papierowych, mają obowiązek ustawowy odzysku i recyklingu procentowej ilości makulatury w stosunku do ilości wypuszczonych na rynek opakowań. Obowiązek ten wynika z ustawy z 11 maja 2001 r. o obowiązku przedsiębiorstw w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i depozytowej (Dz.U. nr. 63, poz. 639 z późn. zm.). Głównymi założeniami tej ustawy jest przystosowanie do warunków polskich proekologicznego prawa unijnego oraz wprowadzenie w życie zasady zanieczyszczający płaci.
Źródło: Gazeta Prawna
Źródło: ''